Se̍k-kó·-ko)
作者：韓愈 (Hân-jū)
Tiong-seng siú chhî se̍k-ko·-bûn, kòan gó· sì chok se̍k-kó·-ko.
張生手持石鼓文ⓐ，勸我試作石鼓歌。
Siàu-lêng bû jîn tek-sian sí, châi po̍k chiong-nāi se̍k-kó· hô!
少陵無人謫仙ⓑ死，才薄將奈石鼓何！
Chiu-kong lêng-tî sù-hái hùi, Soan-ông hūn khí hui thian-ko.
周綱淩遲四海沸，宣王憤起揮天戈。
Tāi-kai bêng-tông siū tiâu-hō, chu-hô· kiàm pōe bêng sio mô·.
大開明堂受朝賀，諸侯劍佩鳴相磨ⓒ。
Siu û Kî-iông théng hiông-chùn, bān-lí khîm-siù kai chia-lô.
搜於岐陽騁雄俊，萬裏禽獸皆遮ⓓ羅。
Koan kong le̍k-sêng kò bān-sè, cho̍k se̍k chok kó· hui chô-gô.
鐫功勒成告萬世，鑿ⓔ石作鼓隳嵯峨。
Chiông-sîn châi-gē hâm tē-it, kán-sóan chōan-kek liû san-o.
從臣才藝咸ⓕ第一，揀選撰刻留山阿。
Ú-lîm ji̍t-chek iá-hó·ⁿ liâu, kúi-bu̍t siú-hō· hôan hui ho.
雨淋日炙野火燎，鬼物守護煩撝呵。
Kong chiông hô-chhù tek chí-pún, hô-hoat chīn-pī bû chha-gô.
公從何處得紙本？毫髮盡備無差訛。
Sû giâm gī bi̍t tho̍k lân hiáu, jū-thé put-lūi lē ú kho.
辭嚴義密讀難曉，字體不類隸與蝌。
Liân sim khí-bián iú khoat hōa, khòai-kiàm khám-tōan seng kau-gô·.
年深豈免有缺畫ⓖ，快劍砍斷生蛟鼉。
Lôan siông hōng chù chiòng-sian hā, san-hô· phek-sū kau ki-kho.
鸞翔鳳翥眾仙下，珊瑚碧樹交枝柯。
Kim-sêng thiat-sok só-liú chòng, kó·-téng io̍k súi liông thêng so.
金繩鐵索鎖鈕壯，古鼎躍水龍騰梭。
Lō·-jû pian-sī put siu-ji̍p, jī-ngá pián-pek bû ui-î.
陋儒編詩不收入，二雅褊迫無委蛇。
Khóng-chú se-hêng put-tò Chîn, kí-chek seng-siù ûi hi-gô.
孔子西行不到秦，掎摭星宿遺羲娥。
Chia û hò·ⁿ-kó· seng khó· bóan, tùi-chhú thè-lūi song phông-tô.
嗟予好古生苦晚，對此涕淚雙滂沱。
Ek sek chho· bông phok-sū teng, kî-liân sí kái chheng Gôan-hô.
憶昔初蒙博士征，其年始改稱元和。
Kò·-jîn chiông-kun chāi Iū-hú, ūi ngó· to̍k-liông ku̍t kiū-kho.
故人從軍在右輔，為我度量掘臼科。
Ta̍k-koan bo̍k-io̍k kò chè-chiú, jû-chhú chì-pó chûn khí-to?
濯冠沐浴告祭酒，如此至寶存豈多?
Chian pau se̍k kó khó li̍p tì, si̍p kó· chí chài sò· lo̍k-tô.
氈包席裹可立致，十鼓只載數駱駝。
Chiān chu Thái-biāu pí kò-téng, kong-kà khí-chí pek-pōe kò!
薦諸太廟比郜鼎，光價豈止百倍過！
Sèng-un jio̍k hú liû thái-ha̍k, chu-seng káng-kái tek chhiat-chho.
聖恩若許留太學，諸生講解得切磋。
Koan keng Hông-to· siōng thian-iat, chō-kiàn kú-kok lâi pun-pho.
觀經鴻都尚填咽，坐見舉國來奔波。
Oan thâi thek sián lō· chhiat-kak, an-tì tó-thiap pêng put-pho.
剜苔剔蘚露節角，安置妥帖平不頗。
Tāi-hā sim-iâm ú kài-hok, keng-le̍k kiú-oán kî bû-tô.
大廈深簷ⓗ與蓋覆，經歷久遠期無佗。
Tiong-tiâu tāi-koan ló û sū, kū-khéng kám-kek tô· iám-o.
中朝大官老ⓘ於事，詎肯感激徒媕婀。
Bo̍k-tông khau hó·ⁿ-giû lē kak, sûi ho̍k tio̍h-siú ûi mô·-so.
牧童敲火牛礪角，誰復著手為摩挲ⓙ？
Ji̍t-siau go̍at-siok chiū bâi-bu̍t, lio̍k-liân se-kò· khong gîm-gô.
日銷月鑠就埋沒，六年西顧空吟哦。
Hi-chi sio̍k-su thìn chu-bī, sò·-chí siōng-khó bo̍k pe̍k-gô.
羲之俗書趁姿媚，數紙尚可博白鵝。
Kè Chiu pat-tāi cheng-chiàn pā, bû jîn siu-si̍p lí chek ná.
繼周八代爭戰罷，無人收拾理則那。
Hong-kim thài-pêng ji̍t bû-sū, pèng-jīm jû-su̍t chông Khiu Kho.
方今太平日無事，柄任儒術崇丘軻。
An-lêng í chhú siōng lūn-lia̍t, gōan chek piān-khó· jû hiân-hô.
安能以此上論列，願借辯口如懸河。
Se̍k-kó· chi-ko chí-û chhú, o·-ho· gô·-ì kî chho-tô !
石鼓之歌止於此，嗚呼吾意其蹉跎！